De Kleur van Honger
Het hol van de dorst
Het zaad van onschendbaarheid
Een weefsel van verdriet
Kruipt door onze maag
Honger is een bed van emoties
Wat zich uitspuugt met gal
Een muur van honger
Haalt me uit mijn slaap
Ik kom tussen de volkeren als eens chaduw
Ik zit zij aan zij met de armoedigen
Ik ben erger als de dood
En vernietig de hoop van mensen
Ik zie honger in de ogen van kinderen
De kleur van hun ogen vervaagd
Familie´s die leven van hand tot mond
In zwervers die leven van de grond
Ik zie honger in mensen die de hoop hebben verloren
Ze hebben geen dromen meer in hun hart
De kleur van bloeddoorlopen ogen
De kleur van honger
In de nacht van de hel
Zal schuld ons bekruipen
Het gif van onze eigen egoisme
Is de kleur die we zullen zien
Vandollum
Het is een prachtig, waar en heel duister gedicht. En dan te bedenken dat we dit al zo lang toestaan en mediagroepen betalen om er reportages over te maken. De zogenaamde benefietconcerten van Marco Borsato, Bono en anderen hebben in werkelijkheid nog geen rimpel van verandering teweeg gebracht. Ja, dit is een collectieve misdaad, en we zullen haar zeker in de eindafrekening gepresenteerd krijgen. So be it. Prachtig werk!
BeantwoordenVerwijderen