Wat maakt me nu echt bang in mijn leven !

Wat maakt me nu echt bang in mijn leven !

De vraag werd me gesteld door Moni en ik zal vanuit mijn positie deze vraag zo goed mogelijk proberen te beantwoorden.
Vroeger stelde ik me voor dat je in het midden van de nacht ineens mijn honden hard hoorde blaffen. Je schrikt uit je slaap, je ogen wijd open en je hart racet in je borst. Het geblaf verdwijnt in de verte maar is nog steeds prominent aanwezig. Je probeert weer in te slapen en ineens hoor je het gerinkel van glas in jouw huis!


Je bent moeder en maakt je altijd zorgen ik maakte me zo´n zorgen. Je loopt langs de kinderkamers van je dochters en wilt nog even kijken of ze heerlijk liggen te slapen. Ze slapen en je gaat op hun bedje af en strijkt ze lief over de wang. Je voelt dat het tere kinderlijfje ijs en ijs koud is……….


Je geeft je kind in de handen van een goede oppas en je gaat zelf uit eten met je man of met een vriendin. De film is niks en je keert eerder terug naar huis en ziet dat de liefhebbende oppas met zijn zieke fantasieën op zijn ontoepasselijke manier bezig is met je kind. Hij leeft zijn seksuele pedofiele fantasie uit op jou zoon of dochter


Je rijdt heerlijk lekker in je autootje rond samen met je kroost en neemt dezelfde wegen als dat je altijd doet. Ineens draai je de bocht om en klets…boem… schreeuwen en gillen. Je klit uit de auto en ziet dat de gehele achterbank van je auto inclusief je kinderen is geplet.



De dingen komen en gaan in je leven. Je leeft dag in en dag uit en je komt er ineens achter dat je leven alleen maar uit grote schulden bestaat. Je zogenaamde vrinden blijven weg en je blijft alleen achter bij de daklozen onder het viaduct. Mensen lopen langs je heen en behandelen je als sub mens, ze negeren je bestaan want je bent een smet voor de samenleving.

ONWAARDIG MEDEDOGEN

Elke poging om weer terug te keren in de maatschappij faalt, je bent bestemd om weg te kwijnen in een koude winter onder een brug. De jaren gaan voorbij en je bent op een gegeven moment vergeten dat je überhaupt nog familie hebt, überhaupt iemand die je lief hebt.
Je gaat op bezoek bij je opa en oma en gaat samen met je broer en zus er nar toe.

Je moet een grote kruising oversteken en ineens grote koplampen en een zware crash. Je wordt wakker op de intensive care in een ziekenhuisbed met allemaal slangen. Je hebt onverklaarbare blauwe plekken op je lichaam en op je ziel. Niemand heeft overleefd behalve jij en als nel zit je onder de pijnstillers en antidepressiva.


Je bent een kind van een ongehuwde moeder die worstelt om te overleven. Je bent nog jong en je weet dat als je niet naar je moeder luistert dat het niet goed met je komt. Ze krijgt een nieuwe vriend en je bent natuurlijk blij voor haar maar zij weet niet hoe hij werkelijk is. Ze komt er nel genoeg achter en zit onder de blauwe plekken en ze wimpelt het af met, ik ben van de trap gevallen. Ze probeert de problemen in haar relatie weg te duwen en zit in no time aan de alcohol en drugs.


Ik ben bang voor de werkelijkheid.

Ik ben niet bang voor monsters en ook niet voor spoken.


Ik ben bang voor de wereld met al zijn verschrikkingen.
Er is in het echte leven zoveel horror gaande dat dit de menselijke geest overstijgt.
Mensen verliezen hun kinderen elke minuut van de dag. Ze verliezen hun kinderen aan een pedofiel die misbruik van hen maakt. De ziel van je kind is beschadigd en komt nooit meer terug. Als ik om mij heen vraag dan hoor ik alleen maar slecht nieuws.

Je zult het niet geloven Moni maar dit onderwerp brengt de tranen in mijn ogen.

Vroeger als kind zag ik de wereld als een groot paradijs die zeer zeker door mij moest worden verkend. Er waren zoveel mooie plekken p de wereld die ik kon gaan zien.

Het leven was goed en niet gevaarlijk zelfs als je liftend zoals ik door Europa heen reisde. Mensen leven nu veel meer binnen hun comfort zone en leven in een grijs gebeid at nog geluk nog verdriet oplevert.
Als je de jeugd van tegenwoordig ondervraagd dan geeft de helft toe dat ze bang zijn.
Het leven is gewelddadiger geworden en zelfs peuters en baby´s zijn anno 2013 niet meer veilig. De onschuld van de kindertijd is vervaagd door de reële bedreiging van geweld.
 Het is alomtegenwoordig en je ziet elke dag in het nieuws dat er weer een kind seksueel is misbruikt. Oorlog in vreemde landen, meldingen van moord, verkrachting en berovingen.
Het is een enge wereld geworden en dat niet alleen voor kinderen.




Zal mijn kleinzoon nog kunnen opgroeien in vrede of is er nog wel een aarde over een paar jaar?
Dat is waar ik bang voor ben Moni, verraad onder de mensheid, wantrouwen, misbruik, steeds meer verwijdering en verbitterd worden door haat.

De worm van wantrouwen knaagt aan onze harten en de wereld is voor mij een nachtmerrie. Ik zie mensen die vol achterdocht leven en er zelfs sensatie van krijgen. Ze leven in pijn en verwarring.













We hebben niet langer te kiezen voor wel angst of geen angst.
Leun op de armleuning van de stoel en wees voorbereid op wat gaat komen



Onze wereld bestaat uit oorlogsmisdaden, politieke plannen, valse vlaggen en leugens. Het is allemaal kommer en kwel maar ik zout och adviseren om optimistisch te blijven en je angsten te laten varen. Toon liefde aan je medemens, toon compassie naar elkaar en koester wat je hebt.
Geniet van alle schoonheid om je heen van de natuur en leef voor het moment.

We hebben maar een prioriteit en dat zijn onze kinderen en kleinkinderen.