De eerste indruk kan altijd veranderen

De eerste indruk kan altijd veranderen

Op de middelbare school ontmoette ik een meisje wat heel hooghartig overkwam.
We zaten in dezelfde klas met aardrijkskunde en ze zat naast mij in een bankje. Als ik wel eens naar haar keek dan leek ze mij altijd verdrietig en boos. Ik wilde geen contact met haar want ik was eerder iemand die de vrolijke noot blies en iemand die spontaan en vrolijk was.

We werden op een gegeven moment in groepjes ingedeeld om samen te werken en Annelies kwam in mijn groep. Ik deed gewoon mijn ding en dat was aardig zijn voor haar en haar overal in betrekken. We schreven briefjes naar elkaar en naarmate de tijd verstreek kwamen we ook bij elkaar thuis.
Het was een meisje dat heel erg eenzaam was en ze had gewoon een schouder nodig om uit te halen en iemand die haar verhalen aanhoorde. Haar hond was net overleden end aar was ze heel verdrietig en boos over. Het gehele schooljaar door trok ik met haar op en eigenlijk werd zij mijn beste school maatje.

Een jaar verder hadden we een goede vertrouwensband met elkaar opgebouwd zodat we elkaar ook alles konden vertellen dacht ik. Ik begon over mijn toenmalige vriendje en ze luisterde aandachtig.
Ze gaf me raad en advies wat ik zo broodnodig had. Ik wilde mijn handen wassen na het eten van een klef koekje en zij ook en toen ze haar mouwen omhoog stroopte zag ik snijwonden in haar arm. Mee dat ze meekreeg dat ik het had gezien begon ze te huilen en ze gooide haar armen om mijn nek.
Ik ben zo blij dat je in mijn leven ebnt zei ze want ik was zo eenzaam. Ik heb mezelf gewoon gesneden omdat ik me zelf pijn wilde doen. Ik voeld eme niet goed genoeg voor deze wereld en ik verzoek je het neit tegen mijn ouders te vertellen. natuurlijk deed ik dit niet maar ik was wel geschokt dat iemand tot zoiets in staat was.

Jaren later stuurde ze mij een sms bericht met de woorden:
Je bent mooi vandollum, je bent wie je bent en dat straal je ook uit. Ik worstelde met zelf beschadiging en negativiteit en toen kwam jij. Ik begon door jou te denken aan me zelf en te leven met me zelf.

De moraal van dit verhaal is dat het nooit is zoals iets lijkt. je kan je in een mens vergissen maar je moet het ook toegeven als je fout was. geef mensen vaker een tweede kans en wie weet wordt het el een van je beste vrienden.