Mijn held was mijn vader

Mijn held was mijn vader

Elke vader kan in de ogen van een kind een held zijn, dat zie ik vaak genoeg om mij heen.
Kleine kinderen die ent zoals papa groot en sterk willen zijn.
Ik ben nu 54 jaar oud en elke dag komen er wel herinneringen boven van mijn vader waar ik ook al over heb geschreven. Mijn vader groeide op in een groot gezin in een klein dorpje bij Nijmegen, Kekerdom genaamd. Hij vertelde mij verhalen dat hij moest helpen in de steenfabriek als kleine jongen en dat hij naar school ging in de wintermaanden met schaatsen aan en zich op het bevroren ijs begaf van de polders.

Als jonge man ging hij naar de oorlog en Indonesië en zag de gruwelijkste beelden voor zijn ogen. In die tijd leerde hij mijn moeder kennen en werd via briefpapier verliefd op haar. Drie maanden na zijn terugkeer in Nederland heeft hij mijn moeder opgehaald en zijn ze getrouwd. Meteen daarna vanwege het werk in de mijnen verhuisde hij met haar naar Limburg om samen met haar een gezin te stichten.
Ze kregen zes kinderen, de eerste was een tweeling, dan nog een zoon, dan mijn zus, dan ik en dan mijn jongste broer. Hij heeft zijn lichaam kapot gemaakt in de Limburgse mijnen en ondanks zijn lichamelijke beperkingen hadden alle zes de kinderen nooit iets tekort. Ik kan me drie maaltijden per dag herinneren, spelletjes doen, dingen aangeleerd krijgen, creativiteit werd gestimuleerd, en de saamhorigheid in ons gezin was groot.

Ik ben nu zelf van middelbare leeftijd, heb zelf drie dochters en ben inmiddels oma van een kleinzoon die volgende maand een jaar wordt. Nog steeds koester ik de herinneringen van mijn vader die er nu al 28 jaar niet meer is. Op 58 jarige leeftijd overleed hij aan een hart wat niet meer kon werken, de hart spieren waren zo zwak dat zelfs ademen hem nog moeite koste.

Toen ik eenmaal de deur uitging werd het contact met mijn vader alleen maar beter. In de beginjaren werkte ik in de zorg en hij vond het helemaal geweldig dat ik in mijn verpleegstersuniform rondliep. De ene foto na de andere werd gemaakt om het maar vooral niet te vergeten. Je krijgt een andere relatie met je vader als je zelfstandig je eigen zaakjes regelt. Je verdient je inkomen, je hebt je eigen woning en je maakt je eigen beslissingen.

Mijn vader is mijn held omdat ik zag dat hij van elke kind hield. Hij was gelukkig met zijn grote gezin en probeerde er op zijn manier goed voor te zorgen. Hij was blij met zijn vier zonen en twee dochters. Hij koesterde als het ware zijn gezin.

Mijn vader leerde mij wat het is om zelfvoorzienend te zijn, of dat nu is door een inkomen te verzamelen of om goed voor jezelf te zorgen. Zelf voorzienigheid betekende voor hem ook dat ik alles leerde wat een man ook kon, behangen, elektriciteit, de auto repareren, timmerwerken en ga zo maar door.





Hij pakte mij ook altijd om uit te helpen als er iets voor iemand anders gedaan kon worden. vanaf toen is mij saamhorigheid bijgebracht, empathie, een gevoel voor de medemens en de maatschappij.
Mijn vader was en man die rondstrooide met complimenten. Goh vrouwtje toch wat heb je lekker gekookt of meid wat zie je er geweldig uit vandaag. je kreeg dagelijks een schouderklopje of een aai over je bol. Als je thuis kwam uit school dan stond hij al te achten met die grote glimlach om zijn mond.

Vaders kunnen disciplineren met liefde en dat deed mijn vader ook. Spelenderwijs je dingen bijbrengen, spelenderwijs grenzen stellen en ook respect aanleren. natuurlijk ben ik ook teleurgesteld geweest in hem dat heeft ieder kind en ik kan me nog goed zijn kwade blikken herinneren.
Indien ik ongehoorzaam was dan had je zoiets van ik zal het nooit weer doen, alleen al vanwege zijn gezichtsuitdrukkingen.

Mijn vader leerde mij over God. Mijn moeder was zwaar katholiek en van de kerk moest ik niks weten. Mijn vader later ook niet meer want als het aan de kapelaan had gelegen hadden we 14 kinderen gehad. Hij vertelde mij over het Christelijke geloof, en zei altijd dat ik een kind van God was. Mijn officiele doopnaam is Theodora en Theodora had mijn vader uitgekozen omdat het Godsgeschenk betekent. Als kind hoorde ik hem vaak met God praten en dat heb ik overgenomen in mijn leven. De Tien geboden ken ik van buiten en langzamerhand kwam de Bijbel er bij. Ooit zei hij tegen mij dat ieder mens kan veranderen als je hulp vraagt aan God.




Mijn vader was een echte gentleman, een dandy zei ik altijd. Een charmante man met grijze slapen, altijd netjes in het pak als hij uitgang en met zijn charmes wist hij de dames wel te bekoren. Ik wist met heel mijn hart dat hij mijn moeder lief had en dat hij haar respecteerde. Ik denk dat geen van de zes kinderen daar ooit aan getwijfeld heeft.

Ik zag hem vaker haar vasthouden en zachte kusjes geven. Complimenten kreeg mijn moeder elke dag. Was een van ons brutaal tegen haar dan kregen we ruzie met vader. Je kan dan natuurlijk wel begrijpen dat ik echt wel een voorbeeld heb gehad hoe mijn droomman moest zijn.

Zijn leven is echt niet gemakkelijk geweest en ik heb hier nog maar weinig over zijn leven verteld. Hij droeg een zware last op zijn schouders mee uit zijn rugzak en toch voldeed hij voor mij aan een lieve, zorgzame, liefdevolle vader.

Mijn vader is mijn held omdat we samen konden genieten van dezelfde dingen. Hij gaf mij de onvoorwaardelijke liefde die ik nodig had en hij was er altijd voor mij als ik hem nodig had. Hij straalde vertrouwen uit, dat heb ik van hem, waardoor je saamhorigheid en empathie creëert. Hij betrok me bij zaken die belangrijk waren voor mijn toekomst en toen ik ouder werd werd hij mijn beste kameraad.

Het was een zieke man, soms verbittert door zijn zware verleden, maar heel erg zachtmoedig een mens met mededogen. Mensen gebruikten hem en toch keerde hij zich om en was weer vergevingsgezind en goedhartig.

Ik ben er trots op dat ik zijn dochter ben en ik weet dat hij me ziet, voelt en hoort.

Lieve pap, jouw herinneringen zijn nog zo levens als vanouds en ze zullen ook nooit vervagen.