Mijn Gevecht tegen Armoede Deel 2
Zoals in deel 1 al aangehaald, woonde ik dus in Enschede.
We leefden van ons magere inkomen, wat we onafhankelijk naar binnen haalde, en waar we dus ook in Nederland geen verantwoording voor moesten afleggen. Ik zal jullie ook uitleggen waarom dat zo was. Vemma is een product uit Amerika en je staat op een Amerikaanse loonlijst en geen Nederlandse. Het kwam op een buitenlandse rekening aan, dus dat was ook goed geregeld. Met de internet werkzaamheden precies het zelfde. Natuurlijk probeert de belastingdienst hier in ons kleine landje, altijd te achterhalen, waar je werkt en wat je verdient. Ik heb hen meteen laten weten dat hen dat niks aangaat, daar ik geen belastingplicht had in Nederland. Ze gaven het niet op en kwamen met het prachtige idee om me dan maar geld terug te geven van de jaren daarvoor. Ik moest dan wel aangeven voor wie ik werkte. Ik heb de teruggave geweigerd en gezegd dat ze dat konden aftrekken van mijn Herfkens tegoed.
Ik zal even uitleggen wat het Herfkens tegoed is. Allereerst is de Belastingdienst een privé bedrijf met Koninklijke connecties. Eveliene Herkens, was minister, en huurde een appartement in New York. Ja mensen, nu komt het. Ze heeft daar jarenlang huursubsidie voor ontvangen van de Nederlandse Staat. Toen ze er achter kwamen, heeft de Belastingdienst haar deze schuld van ruim 200.000 euro kwijt gescholden. Het betreft hier gelden uit openbare middelen, bijeengebracht door de belastingbetaler. De Nederlandse Grondwet verbiedt elke vorm van discriminatie en op basis daarvan heb ik ook recht op die 200.000 euro. Elke keer als de belastingdienst wat vordert, kunnen ze dit afschrijven van mijn Herfkenstegoed.
Begin 2012 ben ik in Enschede plannen gaan maken om mijn Centrum op te richten. Centrum voor Veiligheid en Welzijn, afgekort Centrum V.W.Z. Naast mijn gewone werk maakte ik flyers, folders, visitekaartjes en ook een ondernemersplan. Door mijn oude bedrijf ha dik nogal wat contacten en mijn ondernemersplan belandde bij het hoofd van de kamer van Koophandel op tafel. Deze heeft mijn plan goed gekeurd en me het fiat gegeven om te starten. In de tussentijd verspreidde ik mijn visitekaartjes en al snel zat mijn huis vol met mensen die geruïneerd waren door de Staat. Frappant eigenlijk! Ik en mijn partner waren dagenlang bezig om brieven te schrijven naar deurwaarders, incasso bureau´s, maar ook aan werkgevers en uitzendbureau´s. De nood bij de mensen was hoog en daar kwam ik dagelijks achter.
Ook waren wij werkzaam op het internet om onrecht te bestrijden. Twee kanalen op You TUbe werden geopend, Nederland wil antwoord en Nederland wacht op antwoord. Binnen een maand hadden we meer als 10.000 clicks en de mails stroomden binnen, van mensen verspreid door het gehele land. Samenwerking begon met andere sites, om onrecht aan de kaak te stellen. Het ergste geval van onrecht was vlak naast mijn deur.
Twee jonge mensen, waarvan de man in kwestie zijn moeder twee jaar had verzorgd, werden door alle officiele instanties gemeden. Humanitas bezat hun uitkering en weigerden leefgeld te betalen. De Gemeente trok zich terug en de Woningbouw wilde een uitzetting. Ik had zelf maar misschien 30 euro in de week en toch heb ik samen met hen gedeeld.
Al was het maar een thermoskan koffie met een rol droge biscuits erbij, ze genoten ervan. We hebben de zaak gefilmd, we hebben instanties voor hen gebeld en zelf de woningbouw hierover benadert. Ze wilden allemaal niet buigen, met als gevolg dat de man in kwestie zich ophing aan de verwarmingsbuizen in de woning.
Via het internet hebben we een grootschalige demonstratie gepland in Hengelo, vanwege pedofiel Marthijn Uittenbogaard. Marthijn is een lid van de Partij voor de Naastenliefde, maar deze partij behoort eigenlijk pedofielen partij te heten. Ad van den Berg behoorde hier ook bij. Hij beweerde eens in een interview met Goedele Liekens dat kinderen er zelf om vragen om misbruikt te worden. Moesten ze maar niet bij hem aanbellen beweerde hij. Deze mensen hebben nauwe contacten met Dutroux en ook met de schuldigen van het Hofnarretje in Amsterdam. De demonstratie werd door veel mensen bijgewoond en was een groot succes.
De dag erna zijn we weer de straat in gegaan, en geen enkele burger ondernam meer wat of wilde iets ervan weten om deze pedofiel de gemeente Hengelo uit te krijgen. Mijn partner kreeg die dag een unieke kans en dat was de pedofiel in kwestie te interviewen. Ik zal hier hier vanwege privé bescherming niet te diep op ingaan, maar toen de vraag aan hem gesteld werd: Kinderen misbruiken ja of nee, antwoordde hij: Nu even niet!
Heel in het kort zal ik vertellen wat er daarna gebeurde. Jullie weten ook dat als je met deze gevaarlijke materie bezig bent, om pedofielen netwerken bloot te leggen, dat je zelf ook gevaar loopt. Er is altijd een risico aan onrecht bestrijden. Ook speelde mee dat we een slachtoffer van de pedofiel Demmink in huis hebben gehad. Veel mensen kennen de zaak Joris Demmink helemaal niet en ik wil er ook niet te diep op ingaan. Joris Demmink is onze Secretaris generaal van Veiligheid en Justitie. Hij is recent nog in het nieuws geweest omtrent kindermisbruik in Turkije, maar ons slachtoffer was in Nederland misbruikt. Vanwege het feit dat onze hoogste macht, niet veilig is vanwege pedofilie, kan men zich ook wel bedenken dat alles wat er onder komt ook niet kan kloppen. Rechtsspraak, politie, Gemeenten, alles wat met Justitie en Veiligheid te maken heeft. Onze missie was dit onrecht zeker te bestrijden, want de kinderen in Nederland moeten veilig kunnen opgroeien. Zonder pedofielen die ze misbruiken, laat staan kinderen die ontvoerd worden voor gehele andere kwesties.
We hebben rechtszaken gevoerd, omtrent corruptie in Nederland, over de kwestie Aegon, die toekomstig kindermisbruik verzekerd, en andere scheve zaken in Nederland. Ineens zo maar uit het niets, kwam een aanmaning van de Woningbouw, dat we die maanden achter waren met de huur. Ik was heel rustig want ik wist dat alles sop tijd betaald was. Betaal bewijzen opgestuurd en ik dacht de zaak was gedaan. nee daar kwam de deurwaarder, met nog een hoger bedrag wat we moesten betalen. Weer contact gehad met de deurwaarder, bewijzen opgestuurd, en deze seponeerde de zaak weer terug bij de woningbouw. Volgens hem was er geen claim aan ons te stellen.
Een week later viel er een gerechtelijk exploot in de brievenbus, dat we 14 januari 2012 ons huis moesten verlaten. Een huisuitzetting dus.
Mijn schrik was enorm, want dat zou dan de derde keer zijn dat ik mijn onderdak zou verliezen.
We hebben collega´s van ons geïnformeerd, vrienden gebeld, maar zoals altijd in probleem situaties geeft niemand zich thuis. Ik had eerder door dat onze internetactiviteiten gestopt moesten worden, vooral omtrent de pedofiliezaken, anders zouden we helemaal ten onder gaan. De tweede grote tegenslag was het verliezen van mijn Centrum. Ik ha dal een boerderij gevonden in Haaksbergen dichtbij Enschede, maar ook daar kreeg ik ineens nadat mijn huurder schap goedgekeurd was, een afwijzing van. Je kan niet aan je zelf denken of gewoon aan ons.
Het is nu keihard werken geblazen, zodat we die laatste maand in ons huis nog geld konden verwerven voor de tijd die komen ging.
Ik heb 24 uur per dag gewerkt om geld te verdienen, een plek gehuurd waar ik mijn spullen in kon opslaan en hulp gezocht in Limburg. Binnen twee dagen was het huis leeg en daar stonden we dan met onze koffer met een paar kledingstukken erin. Mijn partner had zo lang gevochten om zich staande te houden in dit huis. Hij had daar jarenlang ook zijn moeder verzorgd tijdens haar ziekte en heeft hard moeten vechten om de woning te kunnen houden. Hij heeft negen maanden moeten vechten voor een uitkering, negen maanden zonder gas water en licht in die woning gewoond. Negen maanden zich uitgehongerd en onder erbarmelijke omstandigheden moeten leven. Een maand voordat ik hem had leren kennen, had hij pas zijn uitkering terug.
We namen afscheid van Enschede op Kerstavond 2011. Ik heb nog mijn gourmetstel op de grond gezet op een handdoek. Haalde voor vijf euro een schaaltje vlees in de aanbieding bij Albert Heyn en wat paprika's' en champignons. Ook een fles Spaanse zoet wijn er bij en we hebben op de grond gegeten. Er gaat dan zoveel door je heen dat kan je niemand uitleggen. De onmacht die je voelt bij deze niet wettelijke besluiten. besluiten die door een officiele rechtbank gemaakt zijn in samenwerking met corrupte bedrijven.
Dit huisje en de plaats hadden mijn start moeten zijn, om weer een leven voor me zelf op te kunnen bouwen en voor mijn partner weer een toekomst te creëren.
Twee mensen die geruïneerd zijn, omdat ze een hart hebben voor de medemens en vooral een groot hart hebben voor de kinderen van morgen.
Het verhaal is nog niet afgelopen, dus er komt een deel drie.
Voor nu stop ik er even mee want dit is genoeg materie om even weg te schrijven.
Ik wens jullie allemaal een veilige avond toe, een rustige avond met mensen die je lief hebt.
Zorg goed voor je kinderen en hou ze veilig
Vandollum
Geen opmerkingen:
Een reactie posten